Saturday, September 22, 2007

روز طولانی

شنبه 31 شهریور متولد شد. امروز خیلی طولانی بود. فردا و پس فردا کارمان این است که در برابر چند تا بیماری باستانی مقاومش کنیم و نامش را بین بقیه آدم ها بنویسیم.
کودک زیبایی است.

3 comments:

Anonymous said...

هوراااا
مبارکه خیلی
:)

شراره شریعت زاده said...

سلام. مبارررررررررررک. قدم نورسیده مبارک. امیدوارم مامان و بابای مهربونی برای سحر خانم باشید. رضا هم تبریک می گه و گفت بگو می بینم که در اسمگذاری شما پیروز شد.سلام به اعظم خانم برسانید

Anonymous said...

یک نکته در مورد اسم گذاری در جایی خوانده ام که عینا اینجا کپی می کنم. که به نظرم حرف درستی است و اگر بپذیریم درست است سحر را بر پرنیان ترجیح می دهیم. ابتدا یه بخش از پستی در این مورد و سپس یکی از اصلی ترین ملا کها

چهار معیار برای انتخاب نام
الف - اسم باید تو دهن بچرخه ، باید لیز بخوره . اسم های دو تیکه با مصوت های بلند معمولا همچین خاصیتی ندارن. سارا
ب - اسم باید خلاصه نشدنی باشه، یا اگه باشه خلاصه اش باید چیز تر وتمیزی بشه . سیاوش ، سیا.
ج - اسم نباید زمانمند باشه . یعنی ارتباط به ایدئولوژی تاریخ مصرف دار،مثل انقلاب یا هرچی نداشته باشه اسم خوب اسمی ست سکولار. ابوذر
چ - اسم باید معنی خوبی بده . هما
پ – اسم باید تو دوره های مختلف زندگی قابل استعمال باشه . نه خیلی سنگین که فقط به یه بانوی محترمه بیادُ نه خیلی بچه گانه . فخرالملوک . لی لی

و اما اصلی ترین چیزی که به نظرم درست است اینه که ما ایرانی ها عادت داریم حالا به دلیل تنبلی یا بهینه یابی یا صرفه جویی اسم های بیش از دوبخشی را هم به دوبخش خلاصه کنیم مثلا به فاطمه که سه بخش است بگوییم فاطی. به محمد بگوییم ممد. به مرضیه بگوییم مرضی و همینطور. بنابراین اگر بخواهیم اسم خلاصه نشود نباید بیش از دو بخش باشد اگه هم یک بخش باشد که هیچ مثل رز
مشاوره ام تمام شد