خدا اینو نندازی

روبوکاپ به سعی سحر

یکی از کلاس‌های آموزشی که در کنار کلاس زبان و نقاشی و کاردستی  و ...مدتی است مد شده که بچه‌ها را ببرند، کلاس آموزش رباتیک است. البته سحر نرفته. نه دوست داشت و نه لازم بود. در عوض امروز خودش آدم آهنی شده بود و حتا موقع رفتن به خانه‌ی مامان بزرگ هم هنوز نیمه ربات بود و از توی ماشین به مردم سلام رباتیک می داد. 

نزدیک مهر

بعضی شب‌ها درس‌های کلاس اول را دوره  می‌کند و برای کلاس دوم آماده می‌شود. در این مدت خیلی خبرها بوده ولی سحر که بزرگ‌تر می شود نوشتن از سحر دست کم در این جا کم‌تر می‌شود.  

کامپیوتر به جای مداد رنگی

حضرت علی  

خواب ظهر مرداد

نقاشی در بزرگراه

آخر اتوپان اقارب پرست روی پل اتوبان ذوب آهن بودیم که سحر همین طور که یه ریز حرف می زد گفت "این که نقاشی منه!" دو سه بار نگاه کردم و چیزی ندیدم. در آخرین لحظه دیدم آره انگار!

یکی از نقاشی‌های سحر را در یک بیلبورد تبلیغاتی بیمه‌ی عمر شرکت بیمه  نوین استفاده کرده بودند. این نقاشی را قبلن با یکی از عکس‌های سحر ترکیب کرده بودم و توی وبلاگش گذاشته بودم (اینجا). سحر به خصوص این نقاشی را خوب می‌شناسد چون در تقویم سالانه‌مان هم از این نقاشی استفاده کرده بودم. عکس سحر را با عکس دختر دیگری جایگزین کرده‌اند برای همین هم ناچار شده‌اند چند تغییر دیگر در تصویر اصلی بدهند.

از عالم خاکی

 

این کانون پرورش فکری چه جای لازم و خوبیه برای بچه ها.