مشق شباش این بود که کتاب قصهاش را ورق بزند و دور حرف «آ» خط بکشد. در آستانهی تجربهی بزرگترین، درخشانترین، هیجانانگیزترین میراث آدمها. از این بهتر چیزی نبوده. حالا سحر در آستانهی سرزمین عجایب است. هی دختر! چه جوری حالیات کنم که دنیا قرار است تازه شگفتانگیز شود. جهان در میلیون ضرب میشود، اوووووو چه میفهمی چه خبر است!
برایت سهم بزرگی از بهترین نوشتههای آدمها را آرزو میکنم.
No comments:
Post a Comment