بازی در پارک بادی

مدت زیادی از ابداع سرسره های  بادی نمی گذرد و مثل بقیه ابداعات بشریت این تشک های بادی بزرگ هم  با سرعت بالایی در حال پیشرفت اند.  شاید تا همین پنج سال پیش نبودند یا خیلی کم و نادر بود.

الان در گوشه و کنار شهر پارک بادی گذاشته اند و شکل های متنوعی هم دارند و طبقه ی طفل معصوم ها از این نظر کمبودی ندارند.

سحر هلاک پارک بادی است تا این جا که نصف شب بیدار می شود و برنامه پارک بادی فردایش را هماهنگ می کند و باز می خوابد. در مقایسه با بچه های دیگر هم خیلی اکشن و آکروباتیک است. مثلن پسرخاله و پسر دایی اش یک ربع آن بالا همدیگر را به ترسیدن متهم می کردند و سحر هی از کنار نزاع‌شان رد می شد و روی سرسره پشتک می زد و شیرجه می رفت و پرواز می کرد و آن دو تا هنوز سر هم داد می زدند که: نخیر خودت می ترسی!